যদি আপুনিও চাকৰিৰ সাক্ষাৎকাৰ দিবলৈ ওলাইছে, তেন্তে এই খবৰটো আপোনাৰ বাবে উপযোগী হ’ব পাৰে । কাৰণ চাকৰিৰ সাক্ষাৎকাৰ পৰীক্ষাতকৈ কম নহয় । এজন প্ৰাৰ্থীৰ বাছনি কেৱল সাক্ষাৎকাৰৰ ভিত্তিত কৰা হয় । কোনো কোম্পানীয়ে কেৱল লিখিত পৰীক্ষাৰ জৰিয়তে প্ৰাৰ্থী নিয়োগ কৰিব নিবিচাৰে । কোম্পানীসমূহে এনে প্ৰাৰ্থী বিচাৰে যিসকল জ্ঞানৰ সৈতে ব্যক্তিত্বতো আগবঢ়া ।
কিন্তু চাকৰিৰ সাক্ষাৎকাৰৰ সময়ত বহু প্ৰাৰ্থী চিন্তিত হৈ পৰে আৰু বিভিন্ন কাৰণত নিৰ্বাচিত নহয় । এনে পৰিস্থিতিত চাকৰিৰ সাক্ষাৎকাৰৰ সময়ত কিছু কথা মনত ৰাখিব লাগে । এই খবৰটোত আমি আপোনাক এটা সাক্ষাৎকাৰত কি কৰিব নালাগে সেই বিষয়ে ক’ম ।
-আপুনি কেতিয়াও কোৱা উচিত নহয় যে মই কোম্পানীটোৰ বিষয়ে আৰু মোৰ ভূমিকাৰ বিষয়ে নাজানো । বা কোম্পানীলৈ বিশেষ অৱদান আগবঢ়াব নোৱাৰিম ।
-মই ক’ব নিবিচাৰো যে মোৰ আগৰ কোম্পানীত মোৰ বৰ বেয়া বছ আছিল । এইবোৰ কথাই আপোনাৰ দৃষ্টিভংগীক অভিযোগ কৰা যেন লাগিব পাৰে । এনে পৰিস্থিতিত লওঁতাই ভাবিব পাৰে যে আপুনিও ভৱিষ্যতে তেওঁৰ বিষয়ে বেয়াকৈ ক’ব । বৰঞ্চ আপুনি ক’ব লাগে যে মই নতুন প্ৰত্যাহ্বান আৰু উন্নত সুযোগ বিচাৰিছো ।
-সাক্ষাৎকাৰত আপুনি কোৱা উচিত নহয় যে মই অভাৰটাইম কৰিব নোৱাৰো । ইয়াৰ ফলত এনে লাগিব যেন আপুনি কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিব নিবিচাৰে । আপোনাৰ কথা উত্থাপন কৰি থাকোঁতে আপুনি ক’ব লাগে যে মই মোৰ কামত পূৰ্ণ সময় দিবলৈ প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ আৰু প্ৰয়োজন হ’লে অতিৰিক্ত কাম কৰিবলৈ সাজু ।
-আপুনি টকাৰ কথা কোৱা উচিত নহয়, যে মোৰ টকাৰ অতি প্ৰয়োজন । ইয়াৰ পৰা দেখা যাব যে আপুনি কামটোৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত নহয় কিন্তু কেৱল বাধ্যবাধকতাৰ বাবেহে কামটো কৰি আছে ।
-আপুনি মনত ৰাখিব লাগে যে সাক্ষাৎকাৰত এইটো মোৰ সপোনৰ কাম নহয় বুলি কোৱা উচিত নহয় । ইয়াৰ ফলত কোম্পানীয়ে ভাবিব যে আপুনি ইয়াত সাময়িকভাৱে আছে । আপুনিও বেলেগে আন কিছুমান কাম কৰি আছে । অৰ্থাৎ আপুনি সোনকালে চাকৰি এৰিব পাৰে ।
-আপুনি কোম্পানীক ক’ব নালাগে যে আপুনি আন চাকৰিৰ পৰা অফাৰ পাইছে । এইটো হয়তো অহংকাৰী বুলি প্ৰকাশ পাব পাৰে, যিটো নিয়োগকৰ্তাই একেবাৰেই ভাল নাপায় ।
-আপুনি মনত ৰাখিব লাগিব যে আপোনাৰ সদায় ইতিবাচক আৰু সমাধানমুখী মনোভাৱ থাকে ।
